Gejinxt

Oeps, ik heb de reis gejinxt. *mental note: nooit laten weten hoe trots je bent omdat je kinderen tijdens de reis slapen *. Je begrijpt het al: ik had het bericht geschreven en wilde relaxed aan m'n boekje beginnen of Stian werd huilend wakker. En daardoor een paar minuten later Elin dus ook. Ik zag al allemaal doem scenario's in m'n hoofd, van een voortdurende reis met huilende kinderen om me heen. Maar niks was minder waar, ondanks dat ze maar twee en half uur hebben geslapen waren ze heel erg gezellig. Cadeautje hier, filmpje op de iPad daar en wat wandelingetjes tussendoor, zo gleden de laatste 6 uur in het vliegtuig ook voorbij. Helaas heeft Stian vlak voor dat we gingen landen overgegeven. Natuurlijk geen tasje of iets in de buurt. Alles over het arme mannetje heen, slaapzak, shirt en stoeltje vies. Jakkie bah. Met babydoekjes hebben we hem schoongemaakt, gelukkig had ik wel schone kleren meegenomen in de handbagage.

Eenmaal geland verliep alles heel soepel. De douane door, we mochten naar een priority lane, omdat we met kleine kinderen reizen. Daar waren we meteen aan de beurt. Stempels en VISA in onze paspoorten rijker. Op naar de bagageband, daar lag onze koffer al op ons te wachten. Stian lag inmiddels al te tukken in de buggy, die we meteen weer kregen toen we uit het vliegtuig kwamen. En Elin liep vrolijk te huppelen en liedjes te zingen.

Bij een Thaise providers een simkaart gekocht, zodat we hier goedkoop kunnen internetten e.d.

Toen op zoek naar onze chauffeur. Hij zou klaar staan met een bordje met onze naam. En ja hoor daar stond een jonge Thai, met mijn naam in zijn handen. Ik ging bijna denken dat het allemaal 'Too good To be true was' zo smooth en soepel verliep de reis. En ook in de taxi mini bus was het goed vertoeven. Elin en Stian vielen beide inslaap. Stian helaas boven op mij, waardoor ik de volgende ander half uur geen kant op kon. Ach, ik genoot er ook wel van hoor, want dat was lang geleden, een slapende Stian in m'n armen. De andere helft van de reis nam jordy hem van me over. Na ruim 3 uur kwamen we aan in ons resort. Oriental kwai.

WAUW wat een heerlijkheid was dat. Een prachtig mooi huisje. Tweepersoons. Met twee extra bedden, voor Elin en Stian. En ondanks de extra bedden, nog steeds ruim genoeg. De eigenares verwelkomende ons, ondanks het feit dat we vroeg aankwamen, konden we meteen in het huisje. Fijn!! Zij kreeg meteen een waszak Stian troep mee. Ons wat opgefrist en gesetteld en toen weer naar buiten. Waar het overigens heel benauwd en warm is. Tis wel erg wennen, de kindjes lijken er geen last van te hebben, want die spelen enthousiast tikkertje. Ik sta erbij en zweet erna. Waar halen ze de energie toch vandaan?

In het restaurant aan de rivier kwai van ons resort heerlijke fruit smoothies besteld. Die veuls te groot waren, waardoor niet een van ons het op kreeg. En toen het eten er eenmaal was, werden we zowat ons heerlijke zitje uitgevlogen door vliegen, wespen en muggen. Dat was wat minder relaxed eten.

Daarna snel een plons in het zwemband waar we allemaal van opknapte. Heerlijk verfrissend. Stian blijkt een kleine waterrat zonder angst te zijn. Geen rust voor papa en mama dus, want die kleine opdonder is super snel, hup het bad uitklimmen, en dan hoppa aan de andere kant er weer in springen. En mama het maar proberen bij te houden. Wat resulteerde in wat blauwe plekken rijker. Daarom vond ik het dan na een poosje ook wel genoeg geweest. Meneertje zetten het op een schreeuwen, want hoe kwam ik erbij dat het genoeg was?

Terug in het huisje gingen de mannen op bed, en Elin en ik hebben samen op het terras van ons huisje spelletjes gespeeld. Heerlijk al meteen een vakantie gevoel. Niks moet, alles kan en mag.

Uiteindelijk Stian maar weer wakker gemaakt, anders zou het die avond niks worden qua slapen. Jordy was uit zichzelf wakker geworden. En moeders? Die was inmiddels al 24 uur wakker, maar ik voelde me nog wonderbaarlijk fris.

Voor ons avondeten besloten we de fiets te pakken naar het dorpje, waar wat eettentjes zouden zijn. Ze beschikken hier over een fietsenrek vol mooie, goed onderhouden fietsen. Ik zag zelfs een elektrische bakfiets staan, wellicht dat we die de volgende keer gebruiken ???? de fietsen mag je gewoon gratis gebruik van maken. Ze zijn hier heel gastvrij en willen het je duidelijk naar de zin maken. De fietsen werden voor ons klaar gezet en nagelopen, nog even een bandje opgepompt, en daar konden we aan onze fietstocht beginnen. Kindjes achterop, en gaan. Stian vond het heerlijk want die maakte maar wat leuke en lieve kreetgeluidjes. Een groot genoegen voor de Thai. Onze kleine charmeur windt ze zo om de vingers, met z'n blauwe kijkers en blonde lokken. Er werd wat gezwaaid en getoeterd naar ons. ????

Na tien minuutjes fietsen kwamen we in het dorpje Ladya aan.

Daar zag ik meteen een stalletje met allemaal verschillende rijst gerechten. Wat volgens de verkoper: " Too spicy" voor ons was. Dat bleek vervolgens ook haar enige Engelse vocabulair te zijn, waardoor ik met handen en voeten heb aangeven dat ik iets wilde dat kind vriendelijk was en niet te heet. Ze begon van alles in een wok te gooien, en voor 80 cent had ik daar en heuse rijstmaaltijd to go. Er werd nog wat aan de kinders gefriemeld voor we op zoek gingen naar een ander maaltje. Stian vindt de aandacht wel prima. Elin moet er niks van hebben.

Bij een ander stalletje kochten we wat te drinken, en bij weer een ander stalletje een gefrituurd iets, het zag er uit als kibbeling. Elin wilde dat wel proberen.

Met onze maaltjes een plekje opgezocht om het op te peuzelen. En de rijst smaakte prima. Zelfs Jordy at ervan ???? voor de kinderen nog een ijsje, en voor Jordy een zak chips en bier, bij de 7 eleven. Toen weer terug op fiets naar "huis".

Daar lag de schone Stian was op ons te wachten. Kraakhelder, helemaal schoon, niks van de overgeef partij te zien, en niet onbelangrijk; te ruiken.

Kinders even onder de douche. Die waren inmiddels wel rijp voor hun bed. Ze waren dan ook binnen 5 minuten vertrokken. Wij hebben nog even op het terras gezeten, waar we vergezelt werden door drie hagedissen. Nog wat koffie gedronken, die ze ons speciaal op het terras kwamen brengen. Een toen waren wij om 9 uur ook echt wel rijp voor ons bed.

En terwijl ik dit nu typ liggen de kinders nog te slapen. Het is 9 uur in de ochtend. Wat een heerlijkheid ???? hopelijk houden ze deze slaapstand vast de vakantie. Wat zal vandaag ons gaan brengen?

Hoe het allemaal begon.

Je zou toch maar in het vliegtuig naar Thailand zitten. Met twee slapende kinderen aan elke zijde. Wat een luxe. Zowel de reis als die slapende koters natuurlijk.

Er zijn voor mij( Guyonne) weken aan voorbereiding aan vooraf gegaan.Paklijsten maken, spullen alvast inslaan en lezen, vooral heel erg veel lezen. In mijn hoofd heb ik onze reis al duizenden malen gemaakt. Niks handig aan natuurlijk, want zo iets pakt natuurlijke nooit uit zoals je het van te voren bedacht heb. Net een bevalling hoor, zo'n reis ????.

We gaan het dus beleven. En via deze weg probeer ik jullie op de hoogte te houden. Feel Free om mee te lezen. Niks verplicht natuurlijk.

Trouwens, een applausje is wel op z'n plaats, niet alleen voor die twee slapende kinders. Maar ook voor moeders. 1 koffer, voor 4 personen. TROTS. Dat is toch niet mis, voor iemand die voorheen altijd haar hele inboedel in haar koffer probeerde te proppen. ???? 1 koffer dus. Ach ja er zijn mensen die alleen met handbagage reizen. Dat is misschien een missie voor een volgende keer. Maar voor nu is het mooi zo.

Tot nu toe verloopt de reis voorspoedig. Thuis al ingecheckt. Alleen voor Stian wilde dat niet lukken, omdat we op een later moment voor hem nog een ticket hebben geboekt. En daar ben ik nu maar wat blij mee. Geen Stian op schoot. Maar lekker in zijn eigen stoel met een money go. Handige dingen. Een soort opblaasautostoeltje. Van het zelfde spul als van die nekkussentjes. Ik vind het een aanrader. Te gebruiken voor kinderen tot ongeveer 7 jaar.

Na het inchecken door de gate. Spullen controleren. Alles in orde. Nog wat te eten gehaald, en dit bij de gate opgegeten. We hadden gehoopt op een speeltuintje voor de kinders, maar ze zijn aan het verbouwen dus we konden het niet vinden. Waarschijnlijk was het " under construction". Maar evengoed hebben ze zich vermaakt met heen en weer rennen en de oplopende band op en af. Eenmaal in het vliegtuig ons geïnstalleerd. Waar we al snel het warme eten kregen. Eerst Stian en Jordy en later de andere aan de beurt( tot ergernis van Elin want die had natuurlijk erge honger, zoals altijd) maar ze heeft goed gegeten. De rijst en zalm met wortelen gingen er als pap in. En het chocolade taartje natuurlijk ook. Daarna uitgelegd dat we gingen slapen. En wat? Ons half 6 waren er dus twee slapende kinderen. Woop Woop.

Ja en dan kan je als ouder ook gaan slapen, maar ja, dat klinkt makkelijker dan gedaan. De helft van de reis zit erop. Op naar de andere helft. To be continued.........